یادداشت بوستون – دومین روز کنفرانس – روز افتتاح رسمی

تعداد ایرانی ها بیشتر شد. همه در سالن اصلی کنفرانس جمع بودند تا کنفرانس به صورت رسمی افتتاح بشود. بعد از افتتاح هم دو مقاله در همان سالن و به صورت plenary ارائه می شد. در این نوع ارائه، وقت بیشتری به ارائه کننده می دهند و هیچ برنامه دیگری به صورت موازی برگزار نمی شود. در طول کنفرانس درصد کوچکی از مقاله ها را به این صورت ارائه می دهند تا همه حاضرین بتوانند در آن شرکت کنند و این طبیعتا نشان از کیفیت نسبی بالای این جور مقاله هاست. مقاله هژیر را به عنوان اولین مقاله کل کنفرانس گذاشته بودند. من قبل از کنفرانس مقاله اش را خوانده بودم. مقاله در عین سادگی، دارای ایده قوی و در عین حال counter intuitive بود.
هژیر در این مقاله در مورد چند مفهوم مرتبط با استراتژی های کوتاه بین (Myopic Policies) صحبت کرد. این گونه استراتژی ها، استراتژی هایی هستند که در آن افراد منابع خود را به فعالیت هایی که نتایج کوتاه مدت دارند اختصاص می دهند. یعنی همان چیزی که در جامعه معمول تر است و محققین و مشاورین همیشه در تلاشند تا سازمان ها را به نگاه بلندمدت تر و سرمایه گذاری بر قابلیت هایی که نتایج بزرگتری در بلندمدت ایجاد می کنند تشویق کنند. پس از بحث در مورد دینامیک حرکت از استراتژی های کوتاه بین به استراتژی هایی که افراد منابع خود را به فعالیت های بلند مدت اختصاص می دهند، در این مقاله، هژیر یک شک اساسی به این که آیا واقعا این گونه استراتژی ها ناشی از کوتاه بینی افراد است وارد کرد. به بیان ساده، به صورت سنتی محققین معتقدند که دلیل اصلی گرایش مردم به کوتاه بینی، مشکلات موجود در مدل های ذهنی آن ها و مسائل روانی است. هژیر با درون زا کردن متغیر منابع و وارد کردن رقابت به مدل کلاسیک نشان می داد که اتفاقا عکس العمل مردم چندان هم حاصل کوتاه بینی آن ها نیست! و این بهترین کاری است که می توان انجام داد.
بعد از این مقاله و یک مقاله در مورد توسعه محصول، برنامه های موازی شروع شد. مقاله اول من و مقاله دکتر همزمان بود و نتوانستم که مقاله اش را گوش بدهم.
در کل امروز 36 مقاله به صورت موازی ارائه شد. شب، برنامه پوستر برگزار شد. همه پوسترهای کنفرانس به صورت همزمان، در یک سالن بزرگ و به همراه شام ارائه شد. در بین 140 پوستر حدود 10 نفری به صورت مهمان مقاله های پوستری ارائه دادند که از این جمله پیتر سنگه، دنیس میدو، کیم وارن، جان مورکرافت و دکتر خودمون بودند. این کار برای این بود که اعتبار این قسمت از کنفرانس اضافه شود و افراد حتما برای دیدن پوستر ها بیایند. خلاصه قسمت شلوغی بود. آدم های زیادی را دیدم و نیم ساعتی هم با سنگه حرف زدم. مسئوولیت برگزاری این قسمت از کنفرانس برعهده من بود و خدا را شکر که با دعای خیر مردم و حمایت های تاج سر گرامی مشکلی پیش نیامد!..

توضیح در مورد عکس ها: عکس اول: دیوید اندرسون (معاون مالی)، نانسی رابرتز(همسر اد رابرتز، اولین فارغ التحصیل سیستم داینامیکس)، کیفان ونگ (رییس انجمن) جی و سوزان فارستر
عکس دوم: پیترسنگه