تقدیم به خودم!

چند وقت پیش، توی یک مسابقه تلویزیونی، مجری سوالی رو پرسید که صد نفر باید به صورت انفرادی جواب می دادند. این صد نفر هم افراد مختلف جامعه اعم از آدم هایی با اطلاعات عمومی کم و زیاد بودند. از دکتر و مهندس تا مدل و رقاص! سوال این بود: امروزه در مغازه های آمریکا، کیسه های نایلونی بیشتر استفاده می شود یا کاغذی؟ سه گزینه هم از این قرار بود: 1- نایلونی، 2- کاغذی و 3- برابر. سوال عجیبی نیست و جوابش هم بدیهی است و حاصل یک مشاهده ساده است: کیسه های نایلونی.
از بین صد نفر، فکر کنم 3 یا 4 نفر اشتباه جواب دادند. یکی از آن ها اتفاقا یک محقق (فکر کنم با درجه دکترا) بود! مجری با تعجب نگاهش کرد و پرسید که چرا اشتباه جواب داده. محقق عزیز گفت: خوب من می دونستم که اولین نوع پاکت ها، پاکتهای کاغذی بوده اند. بعد هم می دانم که پاکت های کاغذی برای محیط زیست بهترند و از طرف دیگر می دانم که زمان می برد که مردم عادتشان را ترک کنند. پس فکر کردم هنوز باید پاکت های کاغذی بیشتر استفاده شوند! یعنی دوستمان از سه داده درست که اتفاقا خیلی از شرکت کنندگان از آن ها بی خبر بودند به نتیجه غلط رسیده بود.
این مشاهده برای من کلی حرف داشت... گفتم این را این جا بنویسم و گهگاه یک نگاهی بهش بندازم...