دانه های گندم می توانند خوشه های گندم شوند و بزرگ شوند و بمانند؛ برای مدت ها. دست کم تا زمانی که کسی بچیندشان و نان شان کند... اما جوانه گندمی بود که نتوانست گندم شود... چون من خوردم اش!.. من... با ناهارم. قاطی سالاد.
جوانه ای که امروز خوردم، نتوانست گندم شود...
ولی صدا شد... کلمه شد... نگاه شد... بوسه شد؛ وقتی که بعد از ناهار امروز گفتم "دوست ات دارم". و برای همیشه ماندگار شد در زندگی ما... مثل بقیه کلمه ها، نگاه ها و بوسه های این سال ها.
1 comment:
فرا رسيدن سال نو را به شما و همسرتان شادباش مي‌گويم.
ان شاء الله شادمان و سرزنده و بااستقامت باشيد.
Post a Comment