خشم خود را کنترل کنیم 5 – یا با هم فکر کنیم..

شاید بتوان چند راهنما برای ادامه اعتراضات تعیین کرد:

1. هدف محوری اعتراض ها عبارت بوده (و هست) از روشن سازی زوایای سوال برانگیز انتخابات انجام شده و تضمین حقوق افرادی که رای داده اند. در واقع نتایج ارائه شده با پنداشت عمومی عده کثیری در تضاد قرار دارد و طبیعتا نسبت به سلامت انتخابات به شدت مشکوک اند. این به معنای احتمال ضایع شدن حقوق شهروندان است. متاسفانه در ساختار فعلی کشور هیچ نهاد معتبر قانونی که بی طرفی آن برای عموم اثبات شده باشد برای پیگیری قانونی موضوع وجود ندارد. (رجوع شود به یادداشت امیررضا خادم در مورد تجربه شخصی خودش).. طبیعتا زوایای سوال برانگیز با توضیحات نماینده ها و طرفداران احمدی نژاد روشن نمی شود! کسی ممکن است معتقد باشد این احقاق حق تنها از طریق رای گیری مجدد و این بار با نظارت بیشتر ممکن می شود.

2- هدف ثانویه ای که در جریان اعتراض ها به هدف اولیه افزوده شده و باید مدنطر قرار داد عبارت است از احقاق حقوق افرادی که در جریان اعتراضات صدمه دیده اند. یعنی آزادی هر چه سریع تر دستگیر شده ها، پیگری حقوق قانونی افرادی که بستگان خود را از دست داده اند، پیگیری حقوق افرادی که به اموال شان صدمه وارد شده یا آبرویشان توسط صدا و سیما به بازی گرفته شده است.

3. طبیعتا باید مواظب باشیم که پشت موسوی را خالی نکنیم... بعد از مدت ها کسی پیدا شده که حاضر است تا آخرین نفس برای احقاق حقوق مان جانانه تلاش کند. در طول تاریخ کشورهای مختلف، این اتفاق به کرات تکرار شده که رهبر یک گروه بزرگ پس از صرف هزینه های زیاد از مال و جان خودش به یک باره توسط حامیان اش رها می شود.. و آن زمان، زمانی است که افرادی که کینه هایشان را در طول این مدت جمع کرده بودند به او حمله ور می شوند.

یعنی به صورت خلاصه اهداف پیرامون حقوق سه دسته از افراد است: 1) حقوق شهروندان به صورت عام: روشن شدن نتیجه و اطمینان از سلامت انتخابات 2) حقوق افرادی که در جریان اعتراضات مدنی صدمه دیده اند 3) حقوق رهبران جنبش و به خصوص موسوی. طبیعتا حمایت از موسوی هم در جهت پیگیری دو هدف اولیه و هم در جهت تضمین امنیت و امکان فعالیت سیاسی آینده اوست.

علاوه بر موارد فوق، به نظر من هدف مهمتری هم باید مدنظر قرار داد و آن کمک به یادگیری نظام برای اصلاح فرآیند انتخابات است. یکی از بزرگترین دستاوردهای این دوره انتخابات تمرکز افراد مختلف برای یافتن انواع و اقسام اشکلات مختلف در فرآیندهای قبل و بعد از رای گیری است. (حتی در حد و جمع و تفریق اعداد هم به نظر می رسد مشکل وجود دارد!). اگر حاصل همه این اعتراضات به این ختم شود که فقط فرآیند انتخابات اصلاح شود به نظر من کاملا ارزشمند است. فرآیندهای قبل و زمان رای گیری و هم چنین نهاد بی طرفی که مسوول رسیدگی به شکایات باشد... این کار به نظر من از موارد اول و دوم آسان تر نیست. این فشارها می تواند به پیمان با عده ای از سیاسیون قدرتمند و منصف در بدنه نظام برای اصلاح ساختار انتخابات در جهت تضمین سلامت آن شود.

حال سوال این است که برای تحقق این هدف ها چه می توان کرد.. اولی و آسان ترین اش ادامه اعتراضات بدون خشونت و حمایت از موسوی است. طبیعتا نباید خسته و نباید سرد شد... برای راه های دیگر باید فکر کنیم. باید حرف بزنیم. باید حوصله داشته باشیم.