فعلن سکوت

چند روزی هست که ششمین سال این بلاگ شروع شده است. معمولن از زندگی نوشتم. زندگی این روزها هم که نوشتن ندارد. «شمع جویی و آفتاب بلند». بعد هم این که خیلی حرف ها را ایشان به خوبی زده. من اگر بنویسم گناه شما چیست که باید فحش هایم را بخوانید. فعلن سکوت می کنم. شاید برای همراهی با مردمی که با سکوت راه پیمایی می کنند. شاید هم چون خسته ام. این که سکوت ام چند روز و چند هفته طول بکشد را خدا می داند. فقط «تو مپندار که خاموشی من هست برهان فراموشی من.».. تا بعد.