روزمره

۱- خيلی بايد مواطب باشم که کار جديدی شروع نکنم. اين قدر کارهای نيمه تمام دارم که تمرکزم از بين می ره

۲- برنامه ای بود که یک پسره با دانش صفر در فیزیک یک چیزی می خورد توی کله اش و یک دفعه شروع می کرد به سرعت به یادگرفتن مفاهیم فیزیکی. روز اول به گرد بودن زمین پی برد و بعد از چند روز به فیزیک کوانتوم رسید. در همین ارتباط بگم که این جانب در این ۱۰ روز از گرم کردن غذا به ابداع و اختراع غذاهای متنوع ایرانی و فرنگی رسیده ام!‌ پری روز اولين «نوید برگر» وارد بازار شد!

۳- خيلی بايد مواطب باشم که کار جديدی شروع نکنم.

۴- برام خيلی جالبه که افراد چه طور به منطقی سازی ايده هاشون می پردازند. يک تحقيقی کردم و فهميدم عموما چهار نوع وسيله براي منطقی سازی و متقاعد کردن ديگران استفاده می شود. می خوام يک کار آماری بکنم و ببينم چه افرادی و در کجای ساختار اجتماعی از چه جور ايزاری استفاده می کنند...

۵- دوباره می گم: خيلی بايد مواطب باشم که کار جديدی شروع نکنم!

۶- سه روز پيش برای اولين بار در زندگی سراسر هيجان خود (!) برف پارو کردم! ديدم بدجوری حوصله ام سر می ره. صاحبخانه ها هم که همیشه کاربرف روبی را می کنند مسافرت کريسمس رفته بودند. يک نگاه به بيرون کردم و پارو به دست گرفتم. جلوی خانه را پارو کردم! شب که از مسافرت آمدند و ديدند برف ها پارو شده خيلی خوشحال شدند. البته لازم به ذکر است که در حال حاضر که اين ها را تایپ می کنم به مثابه يک درخت خشک شده هستم!! آخه يکی به من بگه خود شيرينی تا چه حد آخه؟!... ولی کلا خوش گذشت :)... این قدر انرژی گرفتم که دارم فکر می کنم برم يک کار جديد شروع کنم!