Saturday, July 04, 2009

1 comment:

حسام said...

وقت دادن بعضی شعارها خود من که بغض گلویم را می گرفت. یعنی شاید یک ساعت داشتی شعار میدادی ولی به یک شعاری که می رسید و خیلی ها هم داشتند راحت تکرار می کردند ولی بغض گلویت را می گرفت. و به سرعت پلک زدن این اتفاق می افتاد. شعار خمینی کجایی موسوی تنها مونده را در روز اول نمونه ایست که خوب به ذهن دارم