لحظه‌های متفاوت - 19

دی‌روز، روز المپیک ایران بود. لحظه به لحظه ایرانی‌ها مدال می‌گرفتند. صبح تا ظهر کنفرانس مدیریت بودم و عصر هم در جلسه دفاع تز دکتری یکی از دوستان استرالیایی. در حین کنفرانس، گوشه‌ای از سالن نشسته بودم و بازی‌ها رو با صدای خاموش از لپ‌تاپم نگاه می کردم. گوشم به آقایی بود که در مورد تغییرات سیستم بهداشت در آمریکا صحبت می‌کرد و چشمم به بازی‌های ایران. اما در جلسه دفاع که بودم، این قدر همه کیپ تا کیپ نشسته بودند که نمی‌شد، در آن وسط، بازی‌ها رو نگاه کرد. به هر حال چیزی که مهم بود نتیجه بود. دوست داشتم که به خصوص حدادی در پرتاب دیسک و رضایی در کشتی مدال بگیرند که برای هر دو این اتفاق افتاد.