یکی از مقاله های قدیمی دیوید را می خواستم. در واقع گویا این اولین مقاله ای بوده که دیوید منتشر کرده است. سرچ کردم. آنلاین پیدا نمی شد. ژورنال اش منقرض شده بود! دیوید گفت در اتاق اش یک کپی از مقاله را در میان مدارک قدیمی دارد. بعد وقتی از داخل جعبه ای پیدایش کرد گفت: «این مقاله را من بیست و نه سال پیش نوشتم. شاید تو سومین نفری باشی که می خوایی آن را بخوانی!» گفتم: «حتما دو نفر قبلی هم reviewer های ژورنال بودند!» قاه قاه زد زیر خنده. استاد را نابود کردیم رفت!
مقاله هم چند صفحه کاغذ قدیمی در یک اندازه غیر استاندارد بود که معلوم بود دیوید همین یک کپی را ازش دارد. مقاله را که گرفتم با دقت آوردم و منگنه اش را باز کردم. بعد داخل دستگاه کپی اتوماتیک گذاشتم؛ چون حال نداشتم صفحه به صفحه کپی کنم. اندازه کاغذ مقاله هم که گفتم استاندارد نبود. این بود که دگمه کپی اتوماتیک را زدن همانا و هجوم صفحات مختلف مقاله به درون ماشین و گیر کردن کاغذ در درون ماشین همانا!.. گفتم گویا قسمت نبود من سومین خواننده اش باشم.. البته به هر زوری بود با صرف زمان کافی از درون دستگاه درآوردم و دوباره منگنه زدم و تحویل دادم :)
3 comments:
خیلی خوب بود
:))))))))))))))))))
Copy ham kardi?
آره بالاخره.. اسکن هم کردم و برای خودشیرینی ایمیل زدم به استاد
:)
Post a Comment