کار

معلوم شد که دانشگاه ایندیانا که با من مصاحبه تلفنی (اسکایپی) کرده بود، یک نفر دیگه رو انتخاب کرده و قضیه منتفی شده.. دانشگاه خیلی خوبی بود (رده 2 در یو اس نیوز) و آدم های خوب رشته همه آن جا بودند. نکته دیگر خوب اش هم این بود که مسوولیت تدریس اش 1-1 بود: هر ترم فقط یک درس باید ارائه بدید و بقیه را تحقیق کنید (در دانشگاه ما مسوولیت تدریس 2-2 است و اگر فاند بگیرید می تونید 2-1 یا شاید هم 1-1 شوید. معمولا در جاهای دیگه این عدد 2-3 و شاید حتی 3-3 باشه). ایندیانا در عوض انتظار سه مقاله در سال داشتند. اول انتظار نداشتم که با من مصاحبه کنند. اما بعد که مصاحبه کردند گفتم خوب اگه این ها از رزومه من خوششان آمده باید دیگه دانشگاههای رده 20 -30 حتما خوششان بیاد!.. ولی گویا این طور نیست. کسی ریجکت نکرده اما کلا دانشگاه ها نمی گند که رد تان کرده اند. همین که با شما تماسی نشه می تونید فرض کنید که رد شدید.. دانشگاه ها عموما باید در یکی دو ماه آینده تصمیم شان را نهایی کنند...

یک جورهایی مثل ویزا گرفتنه.. نمی دونید که نقاط ضعف اصلی چی بوده و حالا باید چه کار کنید. در مورد من دو نقطه ضعفی که می شه حدس زد یکی فارغ التحصیل نبودن ام است و یکی نداشتن مقاله در ژورنال های مدیریت دولتی است (مقاله های من در علوم تصمیم گیری است)... احتمال داره دانشگاه های رده پایین تر هم اپلای کنم که معمولا انتظار دارند درس اساسی بدهید (3-3 معمولا) و بیشتر به صورت بیزنس اسکول هستند و شاگردهای شان دانشجوهای لیسانس بیزنس یا ام بی ای هستند... حقوق شان در عوض بهتر است... هر چند هم برای این کار داره دیر می شه و هم این که آن ها هم لزوما از رزومه تحقیق - محور من خوششان نخواهد آمد و احتمالا یک آدم با تجربه از بیزنس با سابقه تدریس خوب را بیشتر ترجیح بدهند...