قهوه

1- مدت زیادی هست که هر روز یک یا دو قهوه بزرگ می خورم. دلیل اصلی اش هم این است که کارم را در کافی شاپ انجام می دهم. چند روز گذشته احساس کرده ام هر چه غذا می خورم سیر نمی شوم که خیلی عجیب بود... فرضیه ام این است که تاثیر قهوه است. در روزهای آینده قهوه خوردن را به یک لیوان کوچک در روز محدود می کنم و به جای اش چای می خورم... قبل ها که رژیم می گرفتم اتفاقا یک لیوان قهوه در ساعت یازده صبح می توانست زمان ناهارم را سه یا چهار ساعت عقب بیاندازد.. ولی گویا برای معده خوب نیست.. تاج سر گرامی هشدار می دهد که زخم معده به این راحتی ها قابل علاج نیست...

2- مدت ها قبل گوشم هم زنگ می زد و سر و صدا می کرد. دوباره فرضیه ام این بود که قهوه دارد یک کاری با گوشم می کند! مثلا فشارم را بالا می برد و در نتیجه گوش ام زنگ می زند. بعد قهوه را کم کردم ولی تاثیر نگذاشت. بعدا فهمیدم که از هدفون کامپیوتر بوده و آهنگ زیادی گوش دادن باعث شده که گوش راست ام زنگ بزند!... قهوه خوردن ام به جای قبلی برگشت...

3- چند وقت پیش یکی از دوستان که زیاد در وادی دانشجوها و کارهای ما نیست زنگ زده بود به دوست دیگری که دانشجوست و پرسیده بود که چه می کنی و چه خبر. آن دوست دانشجو هم گفته بود که در کافی شاپ کار می کنم. و دوست اول هم دل اش سوخته بود و فکر کرده بود که دوست دوم برای تامین معاش (!) باید در کافی شاپ کار کند!.. دوست اول توضیح داده بود که آن جا با مردم آشنا می شوی و قهوه مجانی هم می نوشی و الی آخر! و دوست دوم هم با تعجب توضیح می داد که نه، قهوه ام پولی است!... بعد پرسیده بود که چه روزهایی در کافی شاپ کار می کنی و دوست دوم گفته بود که هر وقت حوصله ام از کار در آزمایشگاه سر رفت!.. مدت زیادی از مکالمه این دو دوست گذشته بود تا درک مشترک حاصل شده بود! بگذریم که دوست اول مدت ها از سختی هایی که خودش کشیده زمانی که در مغازه ها کار می کرده صحبت کرده که همدردی کرده باشد و دوست دوم هم با حیرت مکالمه را ادامه داده است!