لحظه‌های متفاوت - 18

بعد از دو هفته که از ماه رمضان می‌گذره، «روزه‌داری» می‌تونه به یک عادت تبدیل بشه. دستِ کم برای من این جوریه. اون تاثیری که روزهای اولِ روزه گرفتن در رفتارم می‌گذاشت کمتر می‌شه، و دیگه روزه گرفتن به یک روتین تبدیل می‌شه. فکر می‌کنم روز 18 ام با روز 10 ام فرق چندانی نداشت و حتی شاید خسته‌تر و بی حوصله‌تر هم شده باشم.

به نظرم این که در این زمانِ «عادی‌شدن»، تازه، می‌رسیم به شب های قدر و دوباره آدم تشویق می‌شه که به یک سری از مفاهیم زندگی فکر کنه فرصت خوبیه که از عادی‌شدن روزه‌داری جلوگیری کنه. فرصت خوبیه که به یک سطح دیگه‌ای از روزه‌گرفتن فکر کنه. در چنین شب‌هایی، آدم می‌تونه «ماموریت» خودش از زندگی رو باز نویسی کنه.